Πώς να μιλάτε για βιβλία που δεν έχετε διαβάσει

Δεν το λέω εγώ αυτό αλλά ο Pierre Bayard στο "Comment parler des livres que l' on n'a pas lus?" και τάραξε αναγνωστικές συνειδήσεις στην Γαλλία, πουλώντας χιλιάδες αντίτυπα, αλλά και στις αγγλόφωνες χώρες.
Ως βιβλιομανής/αγγλόφωνος έτρεξα και αγόρασα από τον Ελευθερουδάκη την αγγλική έκδοση "How to talk about books you haven't read"
αφού καιρό τώρα δεν σταμάτησε να γράφει η Guardian και άλλες σοβαρές εφημερίδες για το βιβλίο που απ0-ενοχοποιεί τους αναγνώστες για όσα βιβλία δεν γνωρίζουν, απλώς ξεφύλλισαν, άκουσαν, ξέχασαν.

Δυστυχώς η μεταφρασμένη γαλλική σκέψη δεν μου ακουγόταν όμορφα κι έτσι ξαναγόρασα το βιβλίο στα γαλλικά και το τελειώνω μάλλον σε τρία πρωινά (το πρωί διαβάζω μόνον δοκίμια για να ξυπνήσω... η λογοτεχνία δεν γυμνάζει τον εγκέφαλο κι ας την λατρεύω τις υπόλοιπες ώρες...)

Το βιβλίο αγοράστηκε και στην Ελλάδα, περιμένω να βγει και να αρχίσουμε τις συζητήσεις. Πάντως ένα επιχείρημα του βιβλίου εφαρμόζεται και στα δικά μας blogs. Μαθαίνουμε από άλλους για ένα βιβλίο, το τοποθετούμε στο κατάλληλο χώρο του, κάνουμε τις αντίστοιχες διασυνδέσεις, διαβάζουμε τι έγραψαν οι άλλοι και σχεδόν... είναι σαν να το διαβάσαμε.

Θα ξαναμιλήσουμε σύντομα για αυτό το βιβλίο που ξεκινάει με το εξής μότο:

"Je ne lis jamais un livre dont je dois ecrire la critique; on se laisse tellement influencer"

ή όπως το έγραψε στη γλώσσα του

"I never read a book I must review; it prejudices you so"

-Oscar Wilde-