ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ

Μια ταινία, ένας άντρας ψυχίατρος (Γουίλιαμ Νταφόε), η γυναίκα του συγγραφέας (Σαρλότ Γκέσνμπουργκ) όπου χάνουν το παιδί τους την στιγμή που κάνουν έρωτα. Ένα πλάνο η κηδεία, εκείνη καταρρέει και στην συνέχεια αναχωρούν στο δάσος, σε ένα καταφύγιο για να σώσουν ή να κάψουν την ψυχή τους. Μόνοι, οι δυο τους, υποβάλλονται σε κάθε είδος ψυχικό και σωματικό μαρτύριο, κάνουν έρωτα για να λυτρωθούν ή να καταλαγιάσουν την υστερία, καταβυθίζονται στα όνειρά τους και στα σύμβολα που τους τροφοδότησε ο δυτικός πολιτισμός, ευνουχίζονται-άλλος χάνει το πόδι/φαλλός, εκείνη την κλειτορίδα/απόλαυση. Τα ερωτικά τους μόρια αναβλύζουν μαύρο αίμα που ποτίζει το σκούρο χώμα του δάσους κάτω από το οποίο θάβονται και αυτοφύονται ταυτόχρονα. Μαζί με τα ζώα και τα φυτά, γίνονται ένα οργανικό σύνολο, συνομιλούν, κραυγάζουν, φτάνουν σε μηδενικά υπαρξιακά σημεία. Η κόλαση και ο παράδεισος είναι εδώ, η δική τους Εδέμ είναι ένα σκοτεινό δάσος όπου στο τέλος ίσως κάποιος μπορεί να φύγει, ευνουχισμένος.

Η ταινία είναι χωρισμένη σε Πρόλογο, Κεφάλαια και Επίλογο, ακριβώς όπως θα την έγραφε ως βιβλίο η ηρωίδα συγγραφέας. Παραπέμπει στην Αλίκη στη Χώρα των θαυμάτων, στον Πόε, στον Χώθορν, στις μακάβριες μεσαιωνικές σάγκες, στις τιμωρίες μαγισσών. Παίζει με όλα τα είδη από gothic και splatter μέχρι «μόνος στο δάσος» και παραμύθια να τρομάζουν τα παιδιά «Λύκε, λύκε είσαι εδώ;». Μόνον που ο λύκος εδώ μιλάει και λέει: «Στον κόσμο κυβερνά το χάος».

Φιλμαρισμένη από κοντά, σε ένα ασφυκτικό σκηνικό χώρο όπου δάσος και σπίτι, ψυχή και σώμα είναι ένα και αυτό, ο «Αντίχριστος» είναι μια ταινία που ήρθε για να μείνει. Για όποιον την αντέξει με σκοπό να την απορρίψει ας το ξέρει ότι θα τον απορρίψει εκείνη. Για όποιον πιτσιρικά θέλει να το δει για κάνει πλάκα ας ξαναδεί τα SAW, γιατί εδώ θα του κόψουν το πουλάκι τα κακά στοιχειά.

Για όσους ώριμους έχουν δει 2.000 ταινίες ως τώρα, θα καταλάβουν αν πρόκειται για μια καλλιτεχνική αυτοκτονία, για τον αυτοευνουχισμό του Τρίερς ή ένα αδιάφορο σκοτεινό συμβολικό ψυχοπλάκωμα. Μακάρι να μην είχε γίνει αυτή η ταινία, το ίδιο είχα πει και για τις ΕΡΙΝΥΕΣ του Τζόνοθαν Λίτελ.

Η SEVEN films μας κάλεσε στην avant premiere της ταινίας στο ΝΙΧΟΝ, καμιά πενήντα άτομα-δεν ξέρω αν το κριτήριο ήταν αντιχριστιανικό.

Καλό κουράγιο όταν θα βγει η ταινία στους κινηματογράφους.