Δευτέρα 25 Ιουνίου 2012


Καλοκαιρινές αναγνώσεις


  εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 16-06-12



Μέρες διακοπών. Πολυήμερες για λίγους, μικρές αποδράσεις για τους περισσότερους ή και διακοπές εντός των τειχών με κατεβασμένα στόρια για δροσιά. Πάντως, όπου κι αν βρεθούμε, καλή συντροφιά θα είναι και ένα βιβλίο. Φίλοι της εφημερίδας γράφουν γι’ αυτά που θα βάλουν στις αποσκευές τους. Εάν διαφέρουν οι προτιμήσεις, μία καλή λύση είναι πάντα οι κλασικοί.
Κυκλοφορούν πλέον σε εκδόσεις που μπορεί να τις πάρει ο αναγνώστης και στην παραλία.



ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ, συγγραφέας: «Ετοιμάζομαι για την καθιερωμένη μου άνοδο στη Βόρεια Ελλάδα, στις ακτές της Καβάλας, της Θράκης και ακόμη παραπέρα. Σίγουρα όμως προβλέπεται πολύ διάβασμα υπό σκιάν και χρειάζομαι γερά τραπεζάκια, για να αντέξουν το βάρος ορισμένων βιβλίων.. Ένα από αυτά είναι το ‘2666’ (Άγρα) του πρόωρα χαμένου χιλιανού Ρομπέρτο Μπολάνιο, ένα χαοτικό, υπνωτικό ανάγνωσμα 1.100 σελίδων, ταξίδι σε λογοτεχνικούς λαβύρινθους, ήδη κλασικό για τον αιώνα μας. Ανάμεσα στα άλλα βιβλία ξεχωρίζω τα όμορφα διηγήματα του Θοδωρή Γκόνη ‘Ο ύπνος της Αδριανουπόλεως’ (Άγρα), που ακτινοβολούν ελληνικότητα και ποίηση, σύντομες λογοτεχνικές αναπνοές. Η Νάταλι Μπακόπουλος ζει στην Αμερική και μας στέλνει μία ελληνική ιστορία αγάπης και αντίστασης µε φόντο τη δικτατορία του 1967. Έχω μεγάλη περιέργεια να διαβάσω ‘Το Πράσινο ακρογιάλι της πατρίδας’ (Πατάκης) και τη σκέψη μιας ελληνίδας δεύτερης γενιάς. Το ‘Εκεί που ζουν οι τίγρεις’ (Πόλις), ένα ογκώδες πολυφωνικό μυθιστόρημα του γάλλου Ζαν Μαρί Μπλας ντε Ρομπλές, συνδυάζει πραγματικότητα και φαντασία, επιστήμη και φιλοσοφία και διαδραματίζεται στη Βραζιλία. ‘Ο άνθρωπος που αγαπούσε τα σκυλιά’ (Καστανιώτης) του κουβανού Λεονάρδο Παδούρα αναφέρεται στην περιπλάνηση του Τρότσκι ανά την υφήλιο, παράλληλα με την εξιστόρηση της ζωής του δολοφόνου του, ενώ την ιστορία θα μας την αφηγηθεί στη σημερινή Αβάνα ένας τρίτος αφηγητής».

ΜΑΤΟΥΛΑ ΣΚΑΛΤΣΑ, καθηγήτρια στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. «Οι διακοπές μου πάντα στη θάλασσα, πάντα στη Χαλκιδική, πάντα ως πρώτος μούτσος, συνδυάζονταν πάντα… μετά του ωφελίμου. Το ωφέλιμο ήταν πάντα η ιστορία, η ιστορία της τέχνης και η μουσειολογία, το τερπνόν ήταν η λογοτεχνία. Για φέτος από τη μεριά του ωφέλιμου ο Αντώνης Λιάκος με το ‘Αποκάλυψη, ουτοπία και ιστορία’ και η Μαρία Ρεπούση με τα ‘Μαρασλειακά’, ο ξεθεμελιωτικός για το θεσμικό πλαίσιο της σύγχρονης τέχνης Julian Stallabras και ο βαθιά κριτικός Christopher Whitehead με το ‘Interpreting Art in Museums and Galleries’. Από τη μεριά του τερπνού η αυστριακή νομπελίστρια Χέρτα Μίλερ και ο κοφτερός στα όρια του μη παρέκει ‘Άγγελος της πείνας’, ο Φίλιπ Ροθ, ό,τι και να ’ναι, είναι υψηλή λογοτεχνία, ύψιστη ευφυία και συνεχείς, πειστικές κάθε φορά ανατροπές, όπως και Τζόναθαν Φράνζιν με τις ‘Διορθώσεις’ του, το ίδιο διεισδυτικός και αναγωγικός. Και ο λογοανατροπέας και φετινός βραβευμένος Γιώργος Σκαμπαρδώνης με το ‘Περιπολών περί πολλών τυρβάζω’ και ο επίσης βραβευμένος Πανσέληνος με τις ‘Σκοτεινές επιγραφές’ και ο πολυβραβευμένος Χρήστος Μπουλώτης με τα τρυφερά του και νοήμονα παραμύθια παντός καιρού και κάθε ηλικίας ή για να ξέρουν οι μεγάλοι ότι οι μικροί δεν είναι καθόλου μικροί, αρκεί να τους δούμε ως μεγάλους μικρούς. Τέλος ένας πρωτοεμφανιζόμενος και πολλά υποσχόμενος συγγραφέας, ο Στέλιος Χαλκίτης, με το Marginus Morius, σε μία πορεία κατάβασης και αυτογνωσίας. Άραγε τι μας περιμένει μετά το καλοκαίρι; Μόνο ο άγγελος της Μίλερ έχει δει τα χειρότερα».

ΜΑΡΙΑ ΤΣΑΝΤΣΑΝΟΓΛΟΥ, διευθύντρια του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης. «Αυτήν την εποχή με έχει συνεπάρει η ανάγνωση στα ρωσικά των αρχείων της KGB με θέμα την αυτοκτονία του Μαγιακόφσκι σε υποδειγματική εκδοτική επιμέλεια της φίλης μου Svetlana Strizhneva, διευθύντριας του Μουσείου Μαγιακόφσκι της Μόσχας. Τα έγγραφα, που περιέχουν ανακρίσεις, καταθέσεις, πορίσματα και αποφάσεις σχετικά με τον άνωθεν χειρισμό της υπόθεσης, πρωτοδημοσιεύτηκαν μόλις το 2005, γιατί επί δεκαετίες βρίσκονταν κρυμμένα στο φάκελο του υπουργού Εσωτερικών του Στάλιν, Nikolai Ezhov. Ταυτόχρονα διαβάζω τη νέα μελέτη της Nina Gurianova με τίτλο ‘The aesthetics of Anarchy - Art and Ideology in the Early Russian Avant-Garde’ από τις εκδόσεις του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, θέμα που γεννά πολλά ερωτήματα για περαιτέρω έρευνα και προτείνει άλλη μία πολιτική προσέγγιση της τέχνης της ρωσικής πρωτοπορίας. Τέλος, επειδή πρόσφατα επέστρεψα από ένα αποκαλυπτικό ταξίδι στην επαρχία του Donegal στην Ιρλανδία, ξαναδιαβάζω με μεγάλη χαρά και με πολύ πιο γνήσια προσληπτική ικανότητα τα ποιήματα του William Butler Yeats, αυτού του μεγάλου μοντερνιστή, που παντρεύει με αριστοτεχνικό τρόπο το νέο ποιητικό φορμαλισμό και τη θεματογραφία των αρχών του 20ού αιώνα με τις ιρλανδικές μαγικές δοξασίες και παραδόσεις. Για τις διακοπές πάντως συστήνω ανεπιφύλακτα τις ιστορίες παραλόγου του Δανιήλ Χαρμς στην εξαιρετική μετάφραση της Ροδούλας Παππά από τις εκδόσεις Νεφέλη».

ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΡΥΣΟΠΟΥΛΟΣ, συγγραφέας. «Σε ένα μικρό βιβλιαράκι της δεκαετίας του ’80, από την παλιά σειρά τσέπης των εκδόσεων Οδυσσέας, κρύβεται ο πιο μοναχικός ήρωας της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Είναι ο Μπάρτλεμπι ο γραφίας, ο λακωνικός ήρωας του Μέλβιλ, υποβλητικά μεταφρασμένος από τον Μένη Κουμανταρέα. Έκτοτε ο Μπάρτλεμπι παρουσιάστηκε και σε άλλες μεταφράσεις (ακόμη και σε μία διορθωμένη από τον ίδιο μεταφραστή της πρώτης έκδοσης). Εγώ όμως θα διάλεγα για καλοκαιρινή συντροφιά εκείνο το παλιό βιβλιαράκι. Αν μη τι άλλο μόνο και μόνο για την επωδό του Μπάρτλεμπι, τα μόνα λόγια που βγαίνουν απ’ το στόμα του, και ταιριάζουν τόσο καλά στη ραθυμία του καλοκαιριού: ‘I'd rather not - καλύτερα όχι’».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Βρασίδας Καραλής «Αποχαιρετισμός στον Ρόμπερτ»

Βρασίδας Καραλής «Αποχαιρετισμός στον Ρόμπερτ»  μετάφραση: Κατερίνα Σχινά, εκδόσεις Lifo Books, 2023  Γράφει ο Θεόδωρος Γρηγοριάδης Ένα σπαρ...