Αριστερές κυρίως οργανώσεις στην Ιταλία ζητούν το μποϊκοτάζ της Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Τορίνου επειδή επέλεξε ως τιμώμενη χώρα το Ισραήλ που, με την ευκαιρία αυτή θα γιορτάσει την 60η επέτειο από την δημιουργία του ισραηλιτικού κράτους.
Η έκθεση θα λάβει χώρα τον Μάιο του 2008 και έχουν προσκληθεί πολλοί συγγραφείς και διανoούμενοι όμως οι οργανώσεις που αντιστέκονται στην απόφαση δηλώνουν ότι «το Ισραήλ δεν θα έπρεπε να τιμηθεί με κανέναν τρόπο όσο συνεχίζεται η κατοχή των Παλαιστινίων».
Ο περιφερειακός γραμματέας του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος, Βιντσέντζο Τσιέπα είπε ότι «το Ισραήλ συνεχίζει να δολοφονεί και να καταπατάει τα ανθρώπινα δικαιώματα σε καθημερινή βάση, τους Παλαιστίνιους έπρεπε να τιμήσουμε».
Οι εκκλήσεις για το μποϊκοτάζ έχουν προκαλέσει ένα πλήθος συζητήσεων μέσα στην Ιταλία αλλά και σε άλλα μέρη της Ευρώπης. Η Ένωση Αράβων συγγραφέων έστειλε ένα γράμμα στην Ένωση Ιταλών Συγγραφέων ζητώντας τους να πάρουν θέση. Ο Άραβας πρόεδρος της Ένωσης Συγγραφέων Μοχάμεντ Σαλμάουι δήλωσε ότι είναι προκλητικό να τιμάται μια χώρα που έχει αποκλείσει ανθρώπους στην Γάζα.
Την ίδια στιγμή ο διευθυντής της Έκθεσης Βιβλίου του Τορίνου διαμαρτύρεται ότι η διοργάνωση αφορά μια έκθεση βιβλίου και δεν είναι στο Τορίνο τα Ηνωμένα Έθνη για να τίθενται πολιτικά ζητήματα. «Πώς είναι δυνατόν οι συγγραφείς από τη μια να ζητάνε την ελευθερία λόγου και από την άλλη να ζητούν απαγόρευση».
Ο Γάλλος συγγραφέας και δημοσιογράφος Πιέρ Ασουλίν στην εφημερίδα Le Monde γράφει στο blog του «Η δημοκρατία των βιβλίων», σήμερα στις 4-2-08, ένα πολύ διεξοδικό κείμενο με τις αντιδράσεις και άλλων συγγραφέων. Ανάμεσά τους ο Ταχάρ Μπεν Τζελούν, ο Μαροκινός συγγραφέας που ζει στο Παρίσι, και ο οποίος δηλώνει φανερά την αντίθεσή του με τις πράξεις του Ισραήλ αλλά θεωρεί ανοησία να εκλαμβάνονται οι συγγραφείς ως εκπρόσωποι ενός έθνους και μόνον.
Ο Παλαιστίνιος ακτιβιστής και συγγραφέας Ομάρ Μπαργκούτι κατηγορεί πια ανοιχτά τους Ισραηλινούς συγγραφείς διεθνούς φήμης όπως τον Άμος Οζ, τον Ντέιβιντ Γκρόσμαν, τον Αβραάμ Γεόσουα ως ρατσιστές και ηγείται της Παλαιστινιακής πρωτοβουλίας για το μποϊκοτάζ της Έκθεσης βιβλίου.
Το θέμα είναι σοβαρό και θλιβερό συνάμα, πιστεύουμε. Τα ίδια είχαμε ζήσει τις ημέρες της εισβολής στο Ιράκ όταν ζητούσαν κάποιοι να μην πάμε να δούμε την ταινία «Οι ΄Ωρες» επειδή προερχόταν από τις αγγλοσαξoνικές δυνάμεις. Πώς αντιδράμε στις αποφάσεις μιας πολιτικής ενός συγκεκριμένου έθνους; Απαγορεύοντας τον πολιτισμό; Και ποιoν πολιτισμό θα αντιτείνουμε, εκείνον που δεν αποτρέπει αντιδημοκρατικές συμπεριφορές;
Το θέτω για συζήτηση και διατηρώ μόνον μια επιφύλαξη για την Έκθεση του Τορίνου: άλλο να τιμάς μια χώρα ως απλή προσκεκλημένη και άλλο να την τιμάς την στιγμή που γιορτάζει μια σημαντική-και αντιφατική κατά άλλους- εθνική επέτειο.
Μάλλον εδώ έγκειται το πρόβλημα.
Νομίζω ότι η κατακλείδα του κειμένου σου θέτει το πρόβλημα ορθά. Οι διοργανωτές δεν έκαναν, προφανώς, όσα θα έπρεπε για να αποδείξουν ότι τιμώμενη είναι η πνευματική κατάθεση κάποιων (σημαντικών) συγγραφέων κι όχι η (απαράδεκτη) πολιτική ενός κράτους.
ΑπάντησηΔιαγραφήγεια,
ΑπάντησηΔιαγραφήμάλλον έχω γίνει πολύ καχύποπτη τελευταία και όλα τα βλέπω στημένα,μεθοδευμένα,κατασκευασμένα...
και πάλι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος και πάλι "η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα?" κλπ κλπ
επειδή αντιλαμβάνομαι ότι δεν είναι δυνατόν τα πάντα να λειτουργούν όπως νομίζω, δηλαδή να στρεβλώνονται και να παραχαράσσονται από επιτήδειους, αποδίδω την αιτία στο αψίκορο ταμπεραμέντο μου...
χαίρετε...