ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΣΕΡΡΩΝ
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ

«Η ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΣΤΗΝ ΟΘΟΝΗ»


«ΦΑΡΕΝΑΪΤ 451»

από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Ρέι Μπράντμπερι

Σκηνοθεσία: Φρανσουά Τριφό
Παίζουν: Τζούλι Κρίστι, Όσκαρ Βέρνερ
Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2009 στις 8 μ.μ στο Αμφιθέατρο
Είσοδος ελεύθερη


Η ταινία, που γυρίστηκε το 1967, βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Αμερικανού συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας Ρέι Μπράνμπερι (1953). Είναι μια σκεπτόμενη ταινία που αναφέρεται σε μια ολοκληρωτική κοινωνία του μέλλοντος όπου απαγορεύεται ο γραπτός λόγος. Στην χώρα αυτή οι κυβερνώντες πιστεύουν ότι οι άνθρωποι που διαβάζουν και είναι ικανοί να σκέφτονται αποτελούν μια απειλή για το κράτος που αποθαρρύνει κάθε ιδιωτική πρωτοβουλία και προσωπική έκφραση. Οι πολίτες αυτής της κοινωνίας υποφέρουν από την επιβολή λογοκρισίας και η μόνη τους επαφή με την ενημέρωση είναι μια τεράστια οθόνη τηλεόρασης απ΄ όπου μεταδίδονται συνεχώς ελεγχόμενες ειδήσεις.
Στην κοινωνία αυτή παρέχονται ελεύθερα φάρμακα ώστε οι πολίτες να βρίσκονται σε καταστολή. Περιπολίες στους δρόμους ελέγχουν την εμφάνιση των πολιτών, τους ξυρίζουν τα κεφάλια, συλλαμβάνουν τους αντισυμβατικούς σε συμπεριφορά χαρακτήρες.
Η μονάδες της Πυροσβεστικής έχουν αναλάβει να καίνε τα βιβλία που κρύβονται παράνομα σε κρυψώνες αφού κάποιοι αντιστέκονται στο κάψιμο και στο χαμό της γνώσης.

Ο τίτλος «Φαρενάιτ 451» αναφέρεται στους βαθμούς καύσης του χαρτιού και αντιστοιχεί στους 233 βαθμούς Κελσίου. Γι’ αυτό και στην ταινία ο θεατής ποτέ δεν διαβάζει κάτι πάνω στην οθόνη, εκτός από τους τίτλους των βιβλίων που καίγονται. Τα βιβλία αυτά είναι υπαρκτά και ανήκουν στα σημαντικότερα κείμενα όλων των εποχών. ‘Ένα προσεκτικό μάτι μπορεί να καταγράψει περισσότερα από 120 κλασικά βιβλία. Πρόκειται για μια ταινία ιδεολογική, χωρίς να επιμένει στην άσκοπη πλοκή, με ορισμένες συνταρακτικές σκηνές όπως εκείνη στο τελευταίο μέρος με τους «αντάρτες», του Βιβλιανθρώπους, που έχουν αποστηθίσει ο καθένας από ένα ολόκληρο βιβλίο που κατά τη γνώμη τους πρέπει να διασωθεί.
Πρόκειται για μια ταινία παράξενη, κάπως ψυχρή παρά τον καυτό τίτλο της αλλά σοβαρή στον προβληματισμό της όσον αφορά τους κινδύνους που απειλούν την ανθρωπότητα από την εξαφάνιση του γραπτού λόγου, την επιβολή της εικόνας και την κατευθυνόμενη ενημέρωση από την τηλεόραση.