THE TRACKWORKERS WHALETRACKING unlimited, M.D.

Φεστιβάλ ΑΘηνών ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 – 28 & 29 Ιουνίου 2010

Ζωντανή σκηνική εγκατάσταση με ηλεκτρονικό και φυσικό ήχο

Οργανική μουσική Leopold Dick

Μουσική διεύθυνση – Ηλεκτρονική μουσική Timo Kreuser Διεύθυνση ήχου –

Παραγωγή: AHAB SHIPPING CO.productions

Συμπαραγωγή: Grand Théâtre de Luxembourg και Φεστιβάλ Αθηνών. Με την υποστήριξη των Deutsche Bank Foundation, Norsk Kulturrad, Nordic Culture Point and Pro Helvetia και the Swiss Arts Council.

Πολλοί αψήφησαν το γεγονός ότι η παράσταση εντασσόταν στην κατηγορία ΜΟΥΣΙΚΗ και όχι στο Θέατρο ή μια δραματουργική μεταφορά. Κείμενο από το μυθιστόρημα των χιλίων σελίδων «Μόμπι Ντικ»του Χέρμαν Μέλβιλ δεν ακούστηκε, ούτε μια ολόκληρη φράση, μόνον στις οθόνες «έτρεχε» λόγος από τον Προμηθέα Δεσμώτη. Οι ήχοι από τρομπέτες θύμιζαν αναχωρήσεις πλοίων αλλά ως εκεί σταματούσαν οι αναφορές. Ήταν ένα εντελώς παράξενο θέαμα, που δεν σε αιχμαλώτιζε ποτέ αλλά δεν άφηνε τα αυτιά και τα μάτια να αδρανήσουν ποτέ. Περισσότερο αφορούσε το τέλος πολιτισμικών ή ιστορικών στιγμών παρά το λογοτεχνικό κείμενο. Μέσα στην καταρρέουσα πολιτικοκοινωνική κατάσταση της χώρας μας, αυτή η παραφωνική-αποσύνθεση λειτουργούσε σαν ένα ελεγειακό τέλος, σαν εισαγωγή μιας επερχόμενης καταστροφής. Δεν με ενθουσίασε αλλά με έβαζε να σκέφτομαι συνεχώς δημιουργικά, εκτός αν αυτό ακριβώς συνέβαινε για να αποσπαστώ από την σκηνή.

Προς το τέλος αποχώρησαν περίπου δέκα άτομα. Έτσι, είναι, δεν είναι μόνον να κάνεις «είσοδο» στο φεστιβάλ, θέλει και την κρυφή σου έξοδο.

Παρακάτω παραθέτω κείμενο από δελτία τύπου που κυκλοφόρησαν πριν την παράσταση:

Ναυτικά ρητά και ιστορίες αναμειγνύονται με ηλεκτρονική μουσική, η οποία μεταδίδεται από ρομπότ που διατρέχουν τη σκηνή. Εφιαλτικές εικόνες προβάλλονται στα πανιά του πλοίου. Μυστηριώδεις μαύρες χήρες αρχίζουν να στοιχειώνουν τη σκηνή. Το κοινό βυθίζεται σταδιακά σε έναν υποθαλάσσιο μαγευτικό κόσμο, που μοιάζει με το στομάχι του Μόμπυ Ντικ, κόσμο άλλοτε γοητευτικό και άλλοτε ενοχλητικό και προκλητικό, σίγουρα όμως γεμάτο εκπλήξεις.

TRACKWORKERS & Whaletracking

Οι TRACKWORKERS επανεξετάζουν με το Whaletracking τη σχέση κειμένου, ήχου, δράσης και σκηνικού, επιχειρώντας να εξερευνήσουν τα όρια της κατανόησης του έργου τέχνης. Συνδυάζουν τα παραπάνω στοιχεία με τα σύγχρονα μέσα και τις εξελίξεις στην θεατρική έκφραση, χωρίζοντας τη δράση σε 3 ισότιμα στοιχεία, που αντιπροσωπεύουν την καλλιτεχνική δημιουργία: ήχο, χώρο, κατάσταση. Για κάθε ένα από αυτά τα μέρη δημιουργήθηκε μία ξεχωριστή ομάδα εργασίας, η οποία δούλεψε αυτόνομα πάνω σε 11 σκηνές του έργου. Τρεις περφόρμερς ανέλαβαν το κομμάτι της κατάστασης, visual και video artists δούλεψαν πάνω στο κομμάτι του χώρου και μουσικοί πάνω στον ήχο. Με αυτό το πείραμα, η ομάδα θέλησε να αποφύγει το να υποβιβάσει σε σημασία κάποιου από αυτά τα τρία στοιχεία κι έτσι οι ομάδες ενώθηκαν μόνο κατά την περίοδο των τελικών προβών.

Το Whaletracking είναι η απάντηση των TRACKWORKERS στο ερώτημα που τους απασχολούσε: ποιο είναι το μέλλον του μουσικού θεάτρου; Η ομάδα, με το βλέμμα στραμμένο στο θέατρο του μέλλοντος, ψάχνει να βρει καινούριους τρόπους να συνδυάσει αντικείμενα, μουσική, μουσικούς, ηθοποιούς, σκηνικά, λόγο και τεχνολογία, να βρει καινούριους τρόπους αλληλεπίδρασής τους και να οδηγηθεί σε ένα σκηνικό αποτέλεσμα διαφορετικό από αυτό που έχουμε συνηθίσει στο κλασικό θέατρο.