20 χρόνια βιβλία

1990-2010

μια σύντομη προσωπική ανασκόπηση

Σαν σήμερα εκδόθηκε πριν από είκοσι χρόνια το πρώτο μου βιβλίο «Κρυμμένοι άνθρωποι». Το είχα μέσα στην βαλίτσα όταν κατέβηκε να ζήσω και να δουλέψω στην πρωτεύουσα, αφήνοντας πίσω μου μια σειρά από πόλεις της Βόρειας Ελλάδας.

Το στοίχημα ήταν να βγάλω ένα βιβλίο, να προσεχθεί, να επιβιώσει, να δω τι σημαίνει "γράφω" , πώς γίνεται αποδεκτό και αν αυτό καθορίζει την ιδιότητα του "συγγραφέα". Ήταν 1990 τότε και για έναν νέο άνθρωπο μετρούσε η έκδοση και η αποδοχή. Δεν γνώριζα από εκδοτικούς οίκους και μέχρι τότε οι δημοσιεύσεις μου ήταν κάποιες ποιητικές ενότητες στην «Οδό Πανός» που τις είχα στείλει ταχυδρομικά στον Γιώργο Χρονά.

Ρωτώντας πού μπορεί κανείς να δώσει ένα χειρόγραφο, κάποιος με προέτρεψε να πάω στον εκδοτικό οίκο ΛΙΒΑΝΗ επειδή θα άρχιζαν εκείνη την περίοδο μια σειρά με νέους Έλληνες συγγραφείς. Εκείνη την περίοδο γνώριζε τεράστια επιτυχία το μυθιστόρημα «Βαμμένα Κόκκινα Μαλλιά» του Κώστα Μουρσελά από τις εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ και άρχισαν να ενδιαφέρονται και άλλοι εκδοτικοί οίκοι για καινούργια ονόματα. Τότε το όνομα ΚΕΔΡΟΣ ήταν συνώνυμο με την ελληνική λογοτεχνία και με δυσκολία πλησίαζε ένας νέος συγγραφέας το κατώφλι του.

Το μυθιστόρημα κυκλοφόρησε άμεσα μέσα στο 1990 και γράφτηκαν αρκετά καλά πράγματα σε εφημερίδες Αθηνών και επαρχίας και σε περιοδικά όπως το «Εντευκτήριο». Την επόμενη χρονιά ο ίδιος εκδότης μου ζήτησε να εκδώσω ένα δεύτερο βιβλίο και έτσι προέκυψε η συλλογή διηγημάτων «Ο αρχαίος Φαλλός» (1991) που περιλάμβανε το ομώνυμο διήγημα πρωτοδημοσιευμένο στην Οδό Πανός, επτά ακόμη διηγήματα και μία νουβέλα το «Εκείνη που είχε εραστή», ένα παράξενο κείμενο, που είχα πρωτογράψει τη δεκαετία του ογδόντα στην Ξάνθη, όταν δούλευα εκεί. Η συλλογή είχε μια συμπαθητική υποδοχή, γράφτηκε και μία κριτική στην Καθημερινή, κάποιοι μου ζήτησαν τα διηγήματα για την ΕΡΤ αλλά δεν προχώρησε το σχέδιο.

Έτσι, η κάθοδος στην Αθήνα μου βγήκε σε καλό. Ήμουνα 35 χρονών, έγραφα από τα 15 και έβλεπα δυο βιβλία να εκδίδονται μέσα σε δύο χρόνια και μάλιστα έκαναν από δύο εκδόσεις. Επομένως μπορούσα να παρατείνω την παραμονή μου στην πόλη που με έβαζε σε μια καινούργια πορεία.

(συνεχίζεται)