λογοτεχνικά αλιεύματα
Από την βιβλιοθήκη της Ελευθεροτυπίας επιλέγω το άρθρο του Βαγγέλη Χατζηβασιλείου για το τελευταίο βιβλίο του Τζ.Μ.Κουτσί, «Θέρος».
Στο βιβλιοδρόμιο, στα ΝΕΑ, ο Δημοσθένης Κούρτοβικ έχει έντονες αντιρρήσεις για το τελευταίο βιβλίο του Φίλιπ Ροθ, «Ταπείνωση».
Εμείς όμως εδώ τα γράψαμε αλλιώς, πάντως.
Για τα τελευταία σύντομα μυθιστορήματα του Φίλιπ Ροθ υπάρχει ακόμη μια εκτενέστερη ανάλυση στο London Review of Books του Tim Parks με αφορμή την παρουσίαση του «Nemesis» του πρόσφατου μυθιστορήματός του που θα κυκλοφορήσει στην Ελλάδα την άνοιξη.
Αν όμως ο Φίλιπ Ροθ κινδυνεύει να χάσει τον τίτλο του Μεγαλύτερου σύγχρονου Αμερικανού συγγραφέα από νεότερους όπως ο Τζόναθαν Φράνζεν, στον Guardian αναρωτιούνται ποιος είναι ο σημαντικότερος Ευρωπαίος συγγραφέας. Υπάρχει το Μεγάλο Ευρωπαϊκό Μυθιστόρημα; Άραγε υπάρχει ο Ευρωπαίος αναγνώστης;
Ο Τζόζεφ Κόνραντ, αναφέρεται είναι ένα παράδειγμα Ευρωπαίου συγγραφέα με μεγάλα βιβλία. Περιπλανώμενος, έγραψε στα αγγλικά, φωτίζοντας την γλώσσα και το μυθιστόρημα από μέσα. Συμφωνώ. Όσο περνάει ο καιρός η μεγάλη υπόληψη που έχω σε αυτόν τον συγγραφέα από τα φοιτητικά μου χρόνια δεν έχει υποχωρήσει ούτε μία βαθμίδα. Το έχω δηλώσει πολλές φορές.
Βέβαια στον Independent.ie είναι σίγουρος ότι το σημαντικότερο ευρωπαϊκό μυθιστόρημα είναι το «τενεκεδένιο ταμπούρλο» του Γκύντερ Γκρας. Με υπογραφή Σάλμαν Ρουσντί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου