Με σκηνοθέτη τον Τζον Χιούστον που ξεκίνησε σκηνοθετώντας το "Γεράκι της Μάλτας" για να αφήσει κληρονομιά το "Νεκρούς" του Τζέιμς Τζόις.
Με πρωταγωνιστές την Ελίζαμπεθ Τέιλορ και τον Μάρλον Μπράντο.
Με σενάριο από την ίδια την Κάρσον ΜακΚάλερς που πέθανε τη χρονιά που παίχτηκε η ταινία.
Οι εμμονές, η βία, η υπόνοια, η καταπίεση, η εισβολή του "ξένου". Μια ταινία απόλυτο φετίχ, ανταύγειες σε υποσκότεινες περιοχές της ψυχής και του πόθου.
Περιμένω να νυχτώσει για να (ξανα) δω αυτό το θεσπέσιο φιλμ και αν προλάβω θα διαβάσω την έκδοσή του στα αγγλικά, εκείνη που προλογίζει ο Τένεση Ουίλιαμς. Νοσταλγώ εκείνη την περίοδο του Χόλυγουντ όταν οι σκηνοθέτες επέλεγαν λογοτεχνικά έργα σημαντικών συγγραφέων (Τένεσι Ουίλιαμς, Τρούμαν Καπότε, Μιούριελ Σπαρκ) σε αντίθεση με σήμερα που καταφεύγουν στα airport best-sellers.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου