Δεν χτίζονται ούτε εγκαινιάζονται βιβλιοθήκες κάθε μέρα. Γι’ αυτό και τα εγκαίνια της Δ.Κ.Β.Σερρών αποτελούν -συμβολικά- μια από τις ομορφότερες γιορτές σε ένα κοινωνικοπολιτικό τοπίο που μόνον πνευματικές δόξες δεν μπορεί να επιδείξει.
Οι βιβλιοθήκες δεν είναι εφεύρεση της εποχής μας, αυτά είναι γνωστά. Από τότε που χαράχτηκαν οι πήλινες πλάκες στις λασπώδεις όχθες της Μεσοποταμίας και τοποθετήθηκαν σε ειδικές προθήκες προς διαφύλαξη, δεν έπαψε το ανθρώπινο πνεύμα να κατοχυρώνει τις γνώσεις του και να τις διαφυλάσσει.
Οι βιβλιοθήκες θεωρήθηκαν ανέκαθεν τόσο πολύτιμες ώστε αποτελούσαν το πρώτο υλικό που έκαιγαν οι εισβολείς και οι δικτάτορες θέλοντας να ελέγξουν τις μνήμες και τις ιστορίες των λαών.
Σήμερα, παρά τις θεωρίες περί «θανάτου της ανάγνωσης», οι βιβλιοθήκες πολλαπλασιάζονται σε όλο τον κόσμο , διευρύνουν τις υπηρεσίες τους, καθίστανται κέντρα πολιτιστικά και τόποι συνάντησης ανθρώπων, δημιουργών και κοινωνικών φορέων. Δεν είναι τυχαίο ότι οι διαδικτυακοί παροχείς γνώσεων και πληροφοριών, όπως η Yahoo και η Google, προσπαθούν να ψηφιοποιήσουν το απέραντο υλικό των βιβλιοθηκών και να το μεταφέρουν στους αχανείς χώρους του διαδικτύου.
Όμως οι βιβλιοθήκες θα παραμείνουν ζεστοί και οικείοι χώροι όπου οι άνθρωποι πηγαινοέρχονται με ένα βιβλίο αγκαλιά, χωρίς να χρειάζεται να απομνημονεύουν ένα ολόκληρο βιβλίο επειδή κάποιος απαγόρεψε τη χρήση του , όπως το διαβάσαμε στο γνωστό μυθιστόρημα «Φαρενάϊτ 451» και το είδαμε στην ομώνυμη ταινία του Φρανσουά Τρυφώ.
Μέσα στις βιβλιοθήκες οι άνθρωποι αγγίζουν τα βιβλία, τα χαίρονται, ανταλλάσσουν πληροφορίες για τις ζωές των ηρώων, ταυτίζονται με τις περιπέτειες των άλλων, ενημερώνονται, μορφώνονται, απορρίπτουν, αποδέχονται ιδέες, μεταμορφώνονται και προτείνουν κι ίδιοι το δικό τους βιβλίο, άγραφο ή γραπτό. Τίποτε δεν μπορεί να αντικαταστήσει αυτήν την πολύπλοκη διαδικασία παροχής γνώσης, παραγωγής σύγχρονων μύθων και κοινωνικότητας.
Οι βιβλιοθήκες δεν είναι εφεύρεση της εποχής μας, αυτά είναι γνωστά. Από τότε που χαράχτηκαν οι πήλινες πλάκες στις λασπώδεις όχθες της Μεσοποταμίας και τοποθετήθηκαν σε ειδικές προθήκες προς διαφύλαξη, δεν έπαψε το ανθρώπινο πνεύμα να κατοχυρώνει τις γνώσεις του και να τις διαφυλάσσει.
Οι βιβλιοθήκες θεωρήθηκαν ανέκαθεν τόσο πολύτιμες ώστε αποτελούσαν το πρώτο υλικό που έκαιγαν οι εισβολείς και οι δικτάτορες θέλοντας να ελέγξουν τις μνήμες και τις ιστορίες των λαών.
Σήμερα, παρά τις θεωρίες περί «θανάτου της ανάγνωσης», οι βιβλιοθήκες πολλαπλασιάζονται σε όλο τον κόσμο , διευρύνουν τις υπηρεσίες τους, καθίστανται κέντρα πολιτιστικά και τόποι συνάντησης ανθρώπων, δημιουργών και κοινωνικών φορέων. Δεν είναι τυχαίο ότι οι διαδικτυακοί παροχείς γνώσεων και πληροφοριών, όπως η Yahoo και η Google, προσπαθούν να ψηφιοποιήσουν το απέραντο υλικό των βιβλιοθηκών και να το μεταφέρουν στους αχανείς χώρους του διαδικτύου.
Όμως οι βιβλιοθήκες θα παραμείνουν ζεστοί και οικείοι χώροι όπου οι άνθρωποι πηγαινοέρχονται με ένα βιβλίο αγκαλιά, χωρίς να χρειάζεται να απομνημονεύουν ένα ολόκληρο βιβλίο επειδή κάποιος απαγόρεψε τη χρήση του , όπως το διαβάσαμε στο γνωστό μυθιστόρημα «Φαρενάϊτ 451» και το είδαμε στην ομώνυμη ταινία του Φρανσουά Τρυφώ.
Μέσα στις βιβλιοθήκες οι άνθρωποι αγγίζουν τα βιβλία, τα χαίρονται, ανταλλάσσουν πληροφορίες για τις ζωές των ηρώων, ταυτίζονται με τις περιπέτειες των άλλων, ενημερώνονται, μορφώνονται, απορρίπτουν, αποδέχονται ιδέες, μεταμορφώνονται και προτείνουν κι ίδιοι το δικό τους βιβλίο, άγραφο ή γραπτό. Τίποτε δεν μπορεί να αντικαταστήσει αυτήν την πολύπλοκη διαδικασία παροχής γνώσης, παραγωγής σύγχρονων μύθων και κοινωνικότητας.
Οι βιβλιοθήκες είναι τόποι αρχετυπικοί, πλάστηκαν μαζί με τον άνθρωπο, είναι επίγειοι παράδεισοι που δεν πρέπει να απολεσθούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου