Πολλοί κοσμικοί δεν πέρασαν καλά στη Μύκονο, ο αέρας τους εμπόδιζε να σεργιανίσουν, τα ξώφτερνα έγδαραν τα κρύα πεζούλια.
Καλά να ναι τα πανηγύρια στη Βόρεια Ελλάδα. Του Αγίου Γεωργίου στην Ανθή Σερρών παρακολούθησα αγώνες πάλης συνοδευόμενους από ντόπιους μουσικούς. Ο ήλιος μας χτυπούσε γλυκά μαζί με τα νταούλια και τους ζουρνάδες στον αυλόγυρο της εκκλησίας.
Ένα μοσχαράκι με κόκκινη κορδέλα στο λαιμό δόθηκε στον πρωταθλητή.
Δείτε κι άλλες φωτογραφίες:
http://www.flickr.com/photos/jimmav/
Πολύ ωραίο θέαμα, νόμιζα ότι συμβαίνει μόνο στην Αδριανούπολη όπως είχα δει ένα ντοκιμαντέρ της Μάγιας Τσόκλη γιαυτό το έθιμο (που αλείβονται με άπειρο λάδι εκεί). Επίσης οι φάτσες που βλέπω στις φωτογραφίες είναι της περιοχής ή διάφοροι ξένοι μετανάστες? Ωραία πράγματα διονυσιακά βορεινά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμβαίνει σε πολλά μέρη του Έβρου και της Βορείου Ελλάδας από την άνοιξη μέχρι το φθινόπωρο.Αυτή την Κυριακή θα πάμε σε αγώνες στη Νιγρίτα με συμμετοχή Ελλήνων και Τούρκων (με λάδι). Θα δεις φωτογραφίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο καλό είναι ότι αυτά τα πανηγύρια είναι αυθεντικά, δεν "αναστήθηκαν" για τουριστικούς λόγους ή από συλλόγους. Γι αυτό και περνάνε απαρατήρητα στην υπόλοιπη χώρα, χωρίς να είναι και κακό αυτό.
Άλλωστε η βόρεια Ελλάδα απέχει πολύ από τον νότο...
απέχει δε λες τίποτα..
ΑπάντησηΔιαγραφή