Κυοφορίες

Εν αρχή κυοφόρησε ο Δίας την Αθηνά στο κεφάλι του.

Αιώνες μετά ο Ιρλανδός Δίας της λογοτεχνίας οραματίστηκε την αντρική μητρότητα:

‘DR DIXON (Reads a bill of health.): Professor Bloom is a finished example of the new womanly man...He is about to have a baby...

BLOOM : O, I so want to be a mother

(James Joyce, Ulysses)

Ακολούθησαν κι άλλοι. Ταπεινά κι εμείς ανάμεσά τους: Στο μυθιστόρημα «Έξω από το σώμα» (2003) ένα άντρας προσπαθεί να ξεπεράσει τα όρια του σώματος και του φύλου του και να κυοφορήσει, έχοντας πνευματική υποστήριξη τη μυθολογία των αντρικών κυήσεων (γι’ αυτό και επιλέγει να γεννήσει στην κορυφή του Παγγαίου, στο Ιερό του Διόνυσου) και την σύγχρονη ιατρική την εξωσωματική μέθοδο, σύμφωνα με την οποία μπορεί να κυοφορήσει μέσα στα σπλάχνα του για λίγους μήνες το έμβρυο, το οποίο, όμως θα τον καταφάγει μοιραία.

Οποία έκπληξη διαβάζοντας το 2009 τα «Τηλεφωνήματα» του Roberto Bolano να συναντήσω το εξής απόσπασμα από το διήγημα «Ενρίκε Μαρτίν»:

«Η συζήτηση εκείνη τη νύχτα ή κάποια από τις τέσσερις που μας έμεναν ακόμη στράφηκε γύρω από τα παιδιά. Λογικό: ποίηση-παιδιά. Και θυμάμαι (κι αυτό πράγματι το θυμάμαι με απόλυτη διαύγεια) πως ο Ενρίκε παραδέχτηκε πως θα του άρεσε να έχει ένα παιδί, την εμπειρία ενός παιδιού είπε κατά λέξη, όχι η γυναίκα του αλλά αυτός, δηλαδή να το είχε εννέα μήνες μέσα στην κοιλιά του και να το γεννούσε…»