Αναγνώστες, bloggers, κριτικοί

Οι αναγνώστες είναι ίσως οι πιο «αδικημένοι» στον κύκλο της έκδοσης και της πορείας ενός βιβλίου. Εννοώ τους αναγνώστες ως σύνολο αλλά και ατομικά τον καθένα. Καθορίζουν την τύχη του βιβλίου αλλά παραμένουν ανώνυμοι, στο περιθώριο χωρίς η φωνή τους να προβάλλεται το ίδιο λειτουργικά με το «στόμα σε στόμα» προνόμιό τους.

Γράφω με αφορμή τα πρώτα mail που έρχονται για τον «Παλαιστή και τον δερβίση». Κάποιος ταυτίστηκε με τον Δερβίση, ένας άλλος ανησυχεί γιατί ο Τούρκος παλαιστής βγαίνει τόσο ερωτικός, μία φίλη θα ήθελε ένα πιο γκλαμουράτο πλαίσιο στη σχέση της ηρωίδας μου με τον Τούρκο. Α… και ένα ακόμη (ανώνυμο) θυμώνει για την «τουρκόφιλη» στάση μου. Μάλλον δεν διάβασε καλά το βιβλίο.

Θέλω να πω αυτές είναι οι πρώτες αντιδράσεις που περιμένω κι εγώ από το αναγνωστικό κοινό. Δεν τις αναρτώ βέβαια σεβόμενος την ανωνυμία τους και το γεγονός ότι απλώς μου έστειλαν ένα μήνυμα. Στην πραγματικότητα είναι όμως οι πρώτοι «κριτές».

Στο blog αυτό αναδημοσιεύω συνήθως δικές μου παρουσιάσεις βιβλίων σε έντυπα αλλά και πρωτοδημοσιευμένες εδώ. Δημοσιεύω και τις κριτικές στα δικά μου βιβλία οι οποίες συνήθως προέρχονται επίσης από τις δημοσιεύσεις στον τύπο. Με άλλα λόγια υπάρχει μια επισημοποίηση της κυρίαρχης έντυπης κριτικής ακόμη και στο διαδίκτυο. Δεν ακούς συνήθως: "γράφτηκε στο ΤΑΔΕ BLOG" αλλά όλοι αναφέρουμε σε ποια εφημερίδα γράφτηκε μια κριτική.

Εδώ και καιρό περίμενα οι λιγοστοί βιβλιόφιλοι bloggers να έχουν αμεσότερα ανακλαστικά σε ένα καινούργιο βιβλίο. Πέντε έξι τα έχουν, οι υπόλοιποι μοιάζουν να απαντάνε τις κριτικές των εφημερίδων ή να συνομιλούν με εκείνες, κάτι που δεν συμβαίνει στους ξένους bloggers που παρακολουθώ.

Περιμένω λοιπόν πότε ένα βιβλιο-blog θα προτρέξει τους κριτικούς. Το έκανε κάποτε η «Ελληνική λογοτεχνία» αλλά στο τέλος έκλεισε κι αυτό γιατί μάλλον παρά ήταν ενημερωμένο και φαίνεται ανησύχησε αρκετό κόσμο…