Πιέρ Πάολο Παζολίνι

Σαν σήμερα 2 Νοεμβρίου δολοφονήθηκε ο Πιέρ Πάολο Παζολίνι. Στο μυθιστόρημα "Το Παρτάλι" υπάρχουν πολλές αναφορές:

"...Κάποιοι φώναζαν «σκάστε!» και προς στιγμήν όλοι αποσύρθηκαν στη θέση τους. Στη σκηνή βγήκε ένα ψηλό, λεπτό παιδί, που κάθισε στο τραπεζάκι με το καντηλέρι. Πρώτα άναψε τα κεριά με λεπτές, ευγενικές κινήσεις. Φορούσε κατάμαυρα ρούχα, τα μαλλιά του ήταν κολλημένα και κάτω από τα μάτια του χρύσιζαν μικροσκοπικοί κόκκοι χρυσόσκονης. Άνοιξε ένα ψεύτικο βιβλίο, όπου μέσα υπήρχε το δικό του κείμενο. Λίγο πριν αρχίσει να διαβάζει, σήκωσε το βλέμμα του ψηλά στο πατάρι και είπε:

«Πέρασαν κιόλας σαράντα μέρες από τον άδικο χαμό του Πιερ Πάολο Παζολίνι». Κόμπιασε. «Τον είχα συναντήσει πέρυσι στην Ιταλία, στα γυρίσματα της τελευταίας του ταινίας, και φεύγοντας αγόρασα δυο ποιητικές συλλογές του. Έμαθα ιταλικά για να μπορέσω να αποδώσω τους στίχους του. Με βοήθησε κι ο φίλος μου ο Άλκης Μπάρσης, που δε βρίσκεται μαζί μας. Όμως μαζί μας είναι ένας άλλος καλός φίλος, που επιτέλους ξαναγύρισε...»

O Μάικ σήκωσε το βλέμμα στο πατάρι και έκλεισε το μάτι συνωμοτικά. Άρχισε να διαβάζει:

...Θάνατος δεν είναι

Nα μην μπορείς να επικοινωνήσεις

Αλλά να μην μπορείς να γίνεσαι κατανοητός.

...........................................................

Κοιτάζω με το μάτι μιας εικόνας

τους καταδικασμένους σε λιντσάρισμα

Παρατηρώ τη δικιά μου τη σφαγή

με το γαλήνιο θάρρος ενός σοφού.