Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2008

η αδικοχαμένη βιβλιοθήκη του 2008

  • Στέλλα Βογιατζόγλου
  • Νένη Ευθυμιάδη
  • Τάσος Χατζητάτσης
  • Γιώργης Παυλόπουλος
  • Μαργαρίτα Καραπάνου

7 σχόλια:

  1. Καλησπέρα Θόδωρε,
    το σκεφτόμουν κι εγώ αυτό.. δηλ. το μεγάλο αριθμό λογοτεχνών που μας άφησαν φέτος, σχεδόν όλοι σε σχετικά μικρή ηλικία. Ας ελπίσουμε ότι θα κλείσει η χρονιά δίχως άλλη απώλεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Kαλό το μνημόσυνο για τους ανθρώπους, αλλά καλύτερη η μνήμη των έργων τους. Κι αυτό που θα μείνει σε όλους εμάς που δεν τους ξέραμε είναι τα λογοτεχνήματά τους, η ποιότητα των έργων τους, η διαχρονική αξία (αν υπάρξει) της δουλειάς τους και όχι απλώς ένα όνομα συγγραφέα που αναπόφευκτα φεύγει, όπως τα κηδειόσημα που βλέπουμε στις κολώνες των δρόμων.
    Αιώνιο το έργο τους!
    Πατριάρχης Φώτιος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. αν πρόσεξες τον τίτλο μιλάω για "βιβλιοθήκη. και μιλάμε για ανθρώπους που έγραφαν.
    διαφορετικά, πατριάρχα μου, θα κατέγραφα καθημερινά στήλες ανωνύμων που ίσως δεν γράφουν ποτέ βιβλία αλλά έχουν κι αυτοί μερτικό στο άλλο 'γραμμένο΄ τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Επίτρεψέ μου να συμπληρώσω τη λίστα σου με έναν αγαπημένο μου ποιητή , τον Χρίστο Λάσκαρη .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. και Σταύρος Βαβούρης και Μιμίκα Κρανάκη...
    I had not thought death had undone so many ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Θόδωρε, μην αποπαίρνεις τη σκέψη μου. Όταν πεθαίνει ένας συγγραφέας, απλώς μεταβαίνει στους κόλπους του Αβραάμ ένας ακόμα άνθρωπος. Το πιο σημαντικό είναι να δούμε το θάνατο του δημιουργού ως το τέλος του έργου του. Στην ουσία πεθαίνει ένας λογοτέχνης, όταν σταματάει να γράφει, πριν δηλαδή αποβιώσει, ή –ακόμα καλύτερα- όταν σταματάνε να τον διαβάζουν, δηλαδή μετά το βιολογικό θάνατό του και συχνά ποτέ.
    Πατριάρχης Φώτιος

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Διώνη Δημητριάδη 10 Κριτικές Αναγνώσεις από τη σύγχρονη Πεζογραφία

                 fractal 10/12/24 Γράφει η  Διώνη Δημητριάδου  //         Θεόδωρος Γρηγοριάδης, Ελσίνκι, εκδόσεις Πατάκη, 2024 Την ιστορία τ...