Ξαναδιαβάζοντας το μυθιστόρημα του Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ ΛΟΛΙΤΑ για την σελίδα “Κλασικοί live!” του μηνιαίου ένθετου βιβλίων της εφημερίδας “Εποχής”, έγραφα:
“Ο Ναμπόκοφ στην αρχή δεν έβρισκε Αμερικανό εκδότη για την Λολίτα που κυκλοφόρησε από την Olympia Press στο Παρίσι το 1955. Παρόλο που τα πρώτα 5.000 αντίτυπα έφυγαν αμέσως δεν υπήρξαν ουσιαστικές κριτικές. Στο τέλος της χρονιάς ο Βρετανός συγγραφέας Γκράχαμ Γκριν, σε μια συνέντευξή του στους Τάιμς του Λονδίνου, το χαρακτήρισε ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματα του 1955. Πιο συντηρητικές εφημερίδες το αποκάλεσαν «βρώμικο και ξεδιάντροπα πορνογραφικό». Το Βρετανικό Τελωνείο εμπόδισε τα αντίτυπα να μπούνε στην Βρετανία και, όταν τελικά κυκλοφόρησε, προκλήθηκε ακόμη και πολιτικό σκάνδαλο”.
Εκτίμησα την στάση του Βρετανού συγγραφέα και συνέχισα το διάβασμα με τον “Ανθρώπινο παράγοντα” που κυκλοφόρησε πρόσφατα στα ελληνικά, συναρπαστικό μυθιστόρημα. Τον Γκράχαμ (ή Γκρέιαμ) Γκρήν τον πρωτοδιάβασα τη δεκαετία του εβδομήντα στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, όταν σπούδαζα αγγλική φιλολογία.
Μου άρεσε ο “Ανθρώπινος παράγοντας” και θέλοντας να μάθω περισσότερα για τη ζωή του συγγραφέα ήρθα σε μια άλλη πτυχή του. Έγραφε σε ένα άρθρο ότι ο Γκρην εκτιμούσε πολύ την Σκωτσέζα συγγραφέα Μύριελ Σπαρκ, επίσης διδαγμένη στο Πανεπιστήμιο και αγαπημένη μου. Και όχι μόνον αυτό αλλά τη βοήθησε κανα δυο χρόνια οικονομικά να γράψει απερίσπαστα λέγοντάς την να μη το δημοσιοποιήσει ποτέ.
Και γιατί δεν διαβάζω και πάλι Μύριελ; αναρωτήθηκα. Έχω τα άπαντά της στην Βιβλιοθήκη μου. Ένα από τα τελευταία της όμως παρέμενε χρόνια αδιάβαστο. Ήθελα πολύ να δω πώς θα μου φαινόταν αυτή η metafiction υπέροχη συγγραφέας που στην Ελλάδα έγινε γνωστή από την “Μις Μπρόντι στο άνθος της ηλικίας της”. Γενικά δεν μπόρεσε να περάσει στο ευρύτερο κοινό, είναι πυκνό το γράψιμο και χωρίς εύκολους ψυχολογισμούς.
Αρχίζοντας το “Reality and Dreams” (1996) μπαίνεις αμέσως στο γνωστό ύφος της. Ένας σκηνοθέτης, έπεσε από τον γερανό σκηνοθετώντας, στο νοσοκομείο πάνε κι έρχονται η σύζυγος, η ερωμένη, δύο κόρες του, φίλοι. Γίνονται λόγια, υποθέσεις, ανατροπές. Εκεί κάπου σε έναν φίλο του ο ήρωάς μας παινεύεται ότι γνώρισε πολύ κόσμο της τέχνης και τον γραμμάτων. Και ανάμεσά τους αναφέρει τον φίλο του, τον Γκράχαμ Γκρην με όλα τα καλά και τα κουσούρια του. Ποτό, γυναικάς κλπ. Μια χαρά τον περιποιείται.
Ιδού το απόσπασμα:
Πολύ χάρηκα αυτές της συμπτώσεις που συμβαίνουν στο κόσμο της μεταμυθοπλασίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου