Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2024

Διώνη Δημητριάδη 10 Κριτικές Αναγνώσεις από τη σύγχρονη Πεζογραφία

            


 

fractal 10/12/24


Γράφει η Διώνη Δημητριάδου //  

 

 

 Θεόδωρος Γρηγοριάδης, Ελσίνκι, εκδόσεις Πατάκη, 2024



Την ιστορία του Αβίρ και του Αντώνη θα αφηγηθεί ο Θεόδωρος Γρηγοριάδης στο Ελσίνκι, το νέο του μυθιστόρημα, μια σχέση συμβίωσης και απομάκρυνσης, μέσα στις συνθήκες της μετανάστευσης και της αναζήτησης ενός μόνιμου τόπου, μιας πατρίδας, με τις διαφορές μεταξύ τους σε καταγωγή, θρησκεία, στερεότυπες, παραδοσιακές αντιλήψεις να αναδύονται συχνά καταλυτικές. Ο Γρηγοριάδης επικεντρώνει σε μια θεμελιώδη συνθήκη που δύσκολα αναιρείται, να γίνει συνειδητά αποδεκτή μια σχέση, τόσο από τους ίδιους που τη βιώνουν όσο και, κυρίως, από τον κοινωνικό περίγυρο. Ο Αβίρ επιλέγει να φύγει στη Φινλανδία, η σχέση ως συνύπαρξη τελειώνει, ωστόσο διατηρείται η επαφή. Έτσι, βλέπουμε τη σχέση να εξελίσσεται, να διαμορφώνει και τους δύο, κυρίως τον Αντώνη, που σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση θα επιτρέψει να τον γνωρίσουμε καλύτερα. Η ευθύγραμμη χρονική ακολουθία καταργείται, ο χρόνος πηγαίνει μπρος πίσω συνεχώς, συμβαδίζοντας με τις συναισθηματικές καταστάσεις που, γνωστό αυτό, δεν γνωρίζουν ούτε από λογική ούτε από χρονική σειρά. Ο Γρηγοριάδης συχνά επιλέγει το πρώτο πρόσωπο στα βιβλία του, οδηγώντας πιο απρόσκοπτα στην ταύτιση με το αφηγηματικό υποκείμενο, χωρίς πάντως να παραβλέπουμε την αλήθεια πως ό,τι γράφει κάποιος (με όποια τεχνική και όποιες αφηγηματικές επιλογές) αγγίζει ταυτόχρονα τόσο την επινοημένη μυθοπλασία όσο και την αυτομυθοπλασία. Μια εύθραυστη σχέση, αλλά και μια χαμηλών τόνων «εύθραυστη» γραφή, αυτή του Γρηγοριάδη, σ’ αυτό το πιο ξεκάθαρα αποκαλυπτικό του βιβλίο. Και λέω «εύθραυστη», γιατί νιώθεις διαβάζοντας τις λέξεις να ραγίζουν, να σπάνε όπως ο πάγος σε μια χειμωνιάτικη λίμνη, να αφήνουν τα πρόσωπα να αναδυθούν στην αυθεντικότητά τους, να φανούν σχέσεις ειλικρινείς παρά τις εγγενείς δυσκολίες. Κάτω από αυτή τη θεώρηση το Ελσίνκι είναι το πιο «εύθραυστο» βιβλίο του Γρηγοριάδη. Ίσως γι’ αυτό και το καλύτερο μέχρι στιγμής. Ένα σύνθετο στη μορφή βιβλίο, όσο σύνθετες και οι προσωπικές σχέσεις.




Όλες οι επιλογές στον σύνδεσμο:

Hugues Pagan, Οι ανώνυμοι, εκδόσεις Πόλις, 2024

Persival Everett, Τα δέντρα, μτφρ. Πάνος Τομαράς, εκδόσεις Gutenberg (Aldina), 2024

Βαγγέλης Τασιόπουλος, Ο ελεγκτής και άλλες ιστορίες βιοποριστικού έρωτα, εκδόσεις ΑΩ, 2024

Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης, Περιπλέοντας στον κόσμο του Κλάουντιο Μάγκρις, εκδόσεις Οδός Πανός, 2024

Θεόδωρος Γρηγοριάδης, Ελσίνκι, εκδόσεις Πατάκη, 2024

Κατερίνα Δασκαλάκη, Του λόγου το (αν)αληθές, εκδόσεις Στίξις, 2024

Κωνσταντίνος Σκιπητάρης, Οι σιαμαίες, αυτοέκδοση, 2024

Μιχάλης Μακρόπουλος, Μαργαρίτα Ιορδανίδη, εκδόσεις Κίχλη, 2024

Σπύρος Κανιούρας, Πέτρες, εκδόσεις Κουκκίδα, 2024

Βασίλης Χουλιαράς, Πέρα από την άκρη του κόσμου, εκδόσεις Ενύπνιο, 2024

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Διώνη Δημητριάδη 10 Κριτικές Αναγνώσεις από τη σύγχρονη Πεζογραφία

                 fractal 10/12/24 Γράφει η  Διώνη Δημητριάδου  //         Θεόδωρος Γρηγοριάδης, Ελσίνκι, εκδόσεις Πατάκη, 2024 Την ιστορία τ...