Διάβασα πρόσφατα το βιβλίο της Carolin Emcke "Ο δικός μας πόθος" (Πόλις 2021). Ένα αφήγημα δοκιμιακό, εξομολογητικό, φιλοσοφικό. Πάνω στην ερωτική επιθυμία και την διαφορετικότητα, πάνω στην ελευθερία να είσαι αυτό που πραγματικά επιθυμείς. Λεσβία η ίδια, γκέι, γυναίκα που επιθυμεί τις άλλες γυναίκες, έδωσε τη μάχη της να αυτοπροσδιοριστεί ανάμεσα σε άλλες και άλλους, ταξιδεύοντας σε όλο τον κόσμο, εντοπίζοντας τη "σκλαβιά" της επιθυμίας στην Μέση Ανατολή, την μη -παραδοχή της ομοφυλοφιλίας αλλά και την συγκρατημένη αποδοχή της δυτικής αντίληψης για κάθε παρεκκλίνουσα συμπεριφορά ή καταγωγή.
Ένα θαρραλέο κείμενο, τολμηρό χωρίς βεβιασμένη προκλητικότητα, θεωρητικό χωρίς την αβατότητα της gender ορολογίας, εδώ και η Τζούντιθ Μπάτλερ, εδώ και ο Ντάνιελ Μέντελσον. Κατά την διάρκεια της ανάγνωσης ερχόταν στο μυαλό μου ο Μέντελσον με ένα δικό του βιβλίο "The Elusive embrace. Desire and the riddle of identity" (2000) όπου διαπραγματευόταν ορισμένα από τα θέματά της Έμκε. Προς επιβεβαίωση της "υποψίας" μου η ίδια στην σελίδα 272 βάζει έναν αστερίσκο που παραπέμπει στις σημειώσεις του τέλους στο βιβλίο του Μέντελσον ο οποίος είχε αντλήσει στοιχεία από την κλασική αρχαιότητα.
Πάντως το βιβλίο της Έμκε είναι μια γλυκιά ανάφλεξη στον εγκέφαλο και στην επιθυμία και μακάρι να εισαγόταν στην Τρίτη Λυκείου και στα Πανεπιστήμια πριν καούν τα όμορφα νεανικά μυαλά από τα κινητά και τα ριάλιτι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου